#5 A TRIP TO - MALANG
Week 3
Inmiddels is het alweer september en dat betekent dat ik de Nederlandse bodem precies 1 maand geleden heb verlaten. Dit klinkt stiekem ergens al best wel lang en de tijd is ook best wel snel gegaan. Positief, want dat betekent natuurlijk dat ik het naar m'n zin heb! Deze blog staat in het teken van mijn minitripje naar Malang van vorig weekend. Lees dit wanneer je tijd hebt, want het wordt een lange.
Vrijdag
Doordat er vorig weekend diploma uitreikingen plaats vonden, waren er geen lessen op vrijdag en zaterdag. Nu hoef je mij niet te vragen wat ik moet doen moet vrije dagen dus plande ik een trip naar Malang samen met Japanse Exchange student Ayaka. Woensdagavond kocht ik mijn treintickets in de supermarkt op een computer. De treinreis zou ongeveer 2 uur duren en is ca. 90 kilometer. Voor een retourtje betaalde ik 45.000 IDR, super goedkoop dus en zelfs in businessclass.
Malang
Rond 10:00 kwam de trein aan in Malang en merkte ik weer eens dat ik zelf de toeristische attractie was (lees: iedereen staart, doet zijn autoraampje open om iets te roepen, maakt stiekem foto's of vraagt gewoon netjes om een foto te maken).
Malang is een stad in Oost-Java en er wonen ongeveer een miljoen mensen. De stad zelf is relatief koel in vergelijking met Surabaya, omdat het hoog gelegen is (339 tot 662 meter boven zeeniveau). Voor de oorlog was deze stad een geliefde woonplaats voor (gepensioneerde) Nederlanders wat met name komt door het frisse klimaat.
De reden om naar Malang te gaan was vooral om vanuit hier gemakkelijk de Bromo vulkaan te bezoeken en dit stond de nacht van vrijdag op zaterdag al op de planning.
Na aankomst in ons hostel (Mador Malang Dorm Hostel ca. €9,- voor 2 nachten) zijn we gelijk even gaan bijslapen omdat het 's ochtends nogal vroeg was geweest en er een lange trip te wachten stond. Wat vreemd was, was dat er geen bedlinnen aanwezig waren in het hostel (ik ben nog niet helemaal hostelproof). Dit resulteerde in slapen onder mijn handdoek met kleding aan.
Inmiddels is het alweer september en dat betekent dat ik de Nederlandse bodem precies 1 maand geleden heb verlaten. Dit klinkt stiekem ergens al best wel lang en de tijd is ook best wel snel gegaan. Positief, want dat betekent natuurlijk dat ik het naar m'n zin heb! Deze blog staat in het teken van mijn minitripje naar Malang van vorig weekend. Lees dit wanneer je tijd hebt, want het wordt een lange.
Vrijdag
Doordat er vorig weekend diploma uitreikingen plaats vonden, waren er geen lessen op vrijdag en zaterdag. Nu hoef je mij niet te vragen wat ik moet doen moet vrije dagen dus plande ik een trip naar Malang samen met Japanse Exchange student Ayaka. Woensdagavond kocht ik mijn treintickets in de supermarkt op een computer. De treinreis zou ongeveer 2 uur duren en is ca. 90 kilometer. Voor een retourtje betaalde ik 45.000 IDR, super goedkoop dus en zelfs in businessclass.
Vrijdagochtend ging de wekker om 05:00 en kon ik de zon zien opkomen vanuit mijn appartement. Ik gooide snel mijn rugzak vol met vooral warme kleding om vervolgens om 06:00 in de taxi naar het treinstation te vertrekken. Dit station heette Surabaya Gubeng en was ongeveer een half uur rijden. Treinreizen is hier echt heel anders dan in Nederland. Zo moest ik bij aankomst een 'boardingpass' printen en werd mijn paspoort gecontroleerd. Na nog een half uur wachten werden we opgehaald om naar de juiste trein te gaan. Onderweg probeerde ik nog een beetje slaap in te halen, maar eigenlijk was dit zonde van de mooie rit. Onderweg kwamen we namelijk langs prachtige natuur en rijstvelden.
 |
| 'Zonsopkomst in Surabaya' |
 |
| 'Foto vanuit de trein' |
Malang
Rond 10:00 kwam de trein aan in Malang en merkte ik weer eens dat ik zelf de toeristische attractie was (lees: iedereen staart, doet zijn autoraampje open om iets te roepen, maakt stiekem foto's of vraagt gewoon netjes om een foto te maken).
Malang is een stad in Oost-Java en er wonen ongeveer een miljoen mensen. De stad zelf is relatief koel in vergelijking met Surabaya, omdat het hoog gelegen is (339 tot 662 meter boven zeeniveau). Voor de oorlog was deze stad een geliefde woonplaats voor (gepensioneerde) Nederlanders wat met name komt door het frisse klimaat.
De reden om naar Malang te gaan was vooral om vanuit hier gemakkelijk de Bromo vulkaan te bezoeken en dit stond de nacht van vrijdag op zaterdag al op de planning.
Na aankomst in ons hostel (Mador Malang Dorm Hostel ca. €9,- voor 2 nachten) zijn we gelijk even gaan bijslapen omdat het 's ochtends nogal vroeg was geweest en er een lange trip te wachten stond. Wat vreemd was, was dat er geen bedlinnen aanwezig waren in het hostel (ik ben nog niet helemaal hostelproof). Dit resulteerde in slapen onder mijn handdoek met kleding aan.
 |
| 'Aankomst in Malang' |
 |
| 'Masja en hostels' |
Kampung Warna Warni - Jodipan Village
's Middags bezochte Ayaka en ik Jodipan Village, een wijk die in mei helemaal onder handen is genomen door een groep communicatiestudenten in Malang. Aan deze studenten de opdracht om de levensomstandigheden in een zeer vervallen en vervuilde wijk positief te beïnvloeden.
Resultaat: letterlijk alle muren, daken en straten werden in felle kleuren geschilderd. Hierdoor trekt de wijk nu veel toeristen en genereren ze door een kleine entreeprijs, snacks en drankjes een inkomen. Hierdoor is de lokale bevolking gemotiveerd geraakt om hun wijk schoon te houden en worden ook andere wijken gestimuleerd om hier een voorbeeld aan te nemen.
Mocht je meer over dit project willen lezen, neem dan een kijkje op: https://www.indoindians.com/kampung-warna-warni-jodipan-a-colorful-village-in-malang/
Java Dancer Malang
In ons hostel ontmoette we 2 meiden uit Zwitserland waar we 's avonds mee zijn gaan eten bij Java Dancer waar de menukaart wel vrij westers was. Het was erg leuk om alle reisverhalen en ervaringen te delen!
Zaterdag
De wekker ging vervolgens om 23:30 en ik voelde me wonderbaarlijk best prima na 2 uur slaap. Niet zonder reden natuurlijk, want om 00:00 werden we opgehaald door onze Jeep en ons reisgezelschap Nino en Lianne waar ik al eerder contact mee had gehad via Facebook zodat we de excursiekosten konden delen. Er was me al een aantal keer verteld dat ik veel kleding aan moest trekken voor deze tour omdat het écht heel koud zou worden, dus met 3 lagen sokken, 2 broeken, 1 t-shirt, 2 vestjes en een windjack stapte ik de jeep in.
Mt. Pananjakan
De eerste stop was ongeveer 2 uur later bij Mt. Pananjakan, wat een bekend uitkijkpunt is om de zon op te zien komen. Doordat we al zo vroeg aanwezig waren bij het uitkijkpunt, hadden we nog even tijd om te slapen in de Jeep. Rond 03:00 was het tijd om richting het uitkijkpunt te lopen waar we onszelf konden opwarmen met thee en pisang goreng (gebakken banaan). We waren niet de enige jeep die hier stopte (lees: het was belachelijk druk). Wat mij opviel, was dat er weinig westerse toeristen waren en dat resulteerde dan ook weer in een uitgebreide fotosessie.
Ik was inmiddels bevroren van de kou en had ook mijn handdoek om mijn middel geknoopt. Dit kon de pret zeker niet drukken want ik vond deze hele beleving echt fantastisch. Ik denk dat ik ongeveer 100 foto's heb gemaakt van de zonsopkomst en kan echt niet in woorden uitdrukken hoe mooi ik het vond. Kijk en oordeel zelf:
The Savanna
De volgende stop was de Savanne, een grote oppervlakte van zwart zand waar we de kans kregen om te genieten van het ongelooflijke uitzicht. Het verhaal luidt dat de Savanna een groot krater meer was wat opdroogde tot vlak land met verschillende rots- en zandstructuren.
Bromo volcano
Na nog een klein stukje rijden begonnen we aan onze klim naar de krater van de actieve Bromo vulkaan. Bromo is de bekendste vulkaan op Java, is 2392 meter hoog en maakt deel uit van het Tenggermassief. Dit maakt de vulkaan zeker niet de hoogste, maar is heel populair vanwege de ligging in de zandzee van 8 bij 10 kilometer. Over de veiligheid van deze beklimming zal ik het maar niet hebben, want hoe meer ik daar zelf bij nadacht hoe enger ik het vond. Laat ik het er op houden dat het véél te vol was en dat Indonesiërs geen veiligheidsgevoel kennen.
Het werd inmiddels alweer veel warmer dus er gingen wat laagjes kleding uit. We droegen tijdens deze beklimming een mondkapje vanwege al het opstuivende zand en tijdens de beklimming werd er om de 3 minuten gevraagd of ik te paard naar boven wilde, super zielig want het was heel erg stijl.
Eenmaal aangekomen op de krater wist ik niet waar ik moest kijken, wat een intense belevenis. Alleen al het geluid wat uit de krater kwam, het leek net of er een vliegtuig opsteeg. Door de drukte bovenop de krater raakte ik mijn reisgenootjes kwijt en ben ik in m'n eentje teruggelopen omdat ik niet langer tussen deze mensenmassa wilde staan. Maar geloof me, echt iedere seconde van deze beklimming was het waard. ZO MOOI!
Waterfall Pelangi
De volgende stop was op de terugweg naar Malang bij de Pelangi Waterval. Een waterval dat deel uitmaakt van Nationaal Park Bromo Tengger Semeru. Na deze lange nacht/ochtend was de tocht hier naartoe nog best wel heftig maar de groene omgeving maakte zóveel goed.
En toen zat onze tour van 00:00 tot 14:00 er alweer op en kon ik amper geloven wat ik allemaal had gezien in deze tijd. We boekte deze tour bij Helios Tour in Malang en betaalde 650.000 IDR per persoon. Website: http://www.heliostour.net/
Inggil Museum Resto
Om de dag af te sluiten lunchte we bij in het Inggil Museum in het centrum van Malang. Het museum bij dit restaurant geeft de geschiedenis van Malang weer en de mensen in de bediening waren enorm vriendelijk. De menukaart werd uitvoerig uitgelegd, en het typisch traditionele eten was heerlijk.
Zondag
Uitgerust werden Ayaka en ik rond 10:00 wakker waarna we gelijk het centrum zijn ingelopen om te ontbijten. In Malang werd deze dag Carnaval gevierd vanwege Independence day van de week ervoor. Het was enorm druk en alle straten stonden vol.
Khayangan Reflexology
's Middags was het tijd voor een traditionele massage bij Khayangan, wat echt nét 1 dag geleden was verhuisd naar een nieuwe en super mooie locatie. Voor een geweldige massage van 90 minuten betaalde ik 110.000 IDR (ca. € 7,-), wat in Nederlands dus echt nooit zou kunnen. Vette aanrader!
Hierna vertrokken we alweer richting het treinstation van Malang, wat betekende dat ons tripje er alweer op zat. Ik kan bijna niet in woorden uitdrukken hoe bijzonder ik deze ervaring vond, maar hoop dat ik het middels deze blog toch een beetje heb kunnen overbrengen.
Back to reality
Afgelopen week ben ik natuurlijk weer gewoon naar school geweest en draai ik gewoon weer mee in het 'normale leven'. Echter is het zeker niet zo 'normaal' als in Nederland en ben ik elke dag nog steeds verwonderd van de cultuur en het leven in Indonesië. Daarnaast is mijn hele lesrooster weer veranderd, kocht ik een gitaar, vierde de lokale bevolking het Offerfeest en vierde wij Relinde haar verjaardag en hierover zal ik zeker weer meer vertellen in mijn volgende blog.
Wát een unieke kans om te studeren aan de andere kant van de wereld, ik moet mezelf af en toe echt even knijpen (hé mam?).
Liefs Masja
's Middags bezochte Ayaka en ik Jodipan Village, een wijk die in mei helemaal onder handen is genomen door een groep communicatiestudenten in Malang. Aan deze studenten de opdracht om de levensomstandigheden in een zeer vervallen en vervuilde wijk positief te beïnvloeden.
Resultaat: letterlijk alle muren, daken en straten werden in felle kleuren geschilderd. Hierdoor trekt de wijk nu veel toeristen en genereren ze door een kleine entreeprijs, snacks en drankjes een inkomen. Hierdoor is de lokale bevolking gemotiveerd geraakt om hun wijk schoon te houden en worden ook andere wijken gestimuleerd om hier een voorbeeld aan te nemen.
Mocht je meer over dit project willen lezen, neem dan een kijkje op: https://www.indoindians.com/kampung-warna-warni-jodipan-a-colorful-village-in-malang/
Java Dancer Malang
In ons hostel ontmoette we 2 meiden uit Zwitserland waar we 's avonds mee zijn gaan eten bij Java Dancer waar de menukaart wel vrij westers was. Het was erg leuk om alle reisverhalen en ervaringen te delen!
 |
| 'Java Dancer - Malang' |
Zaterdag
De wekker ging vervolgens om 23:30 en ik voelde me wonderbaarlijk best prima na 2 uur slaap. Niet zonder reden natuurlijk, want om 00:00 werden we opgehaald door onze Jeep en ons reisgezelschap Nino en Lianne waar ik al eerder contact mee had gehad via Facebook zodat we de excursiekosten konden delen. Er was me al een aantal keer verteld dat ik veel kleding aan moest trekken voor deze tour omdat het écht heel koud zou worden, dus met 3 lagen sokken, 2 broeken, 1 t-shirt, 2 vestjes en een windjack stapte ik de jeep in.
Mt. Pananjakan
De eerste stop was ongeveer 2 uur later bij Mt. Pananjakan, wat een bekend uitkijkpunt is om de zon op te zien komen. Doordat we al zo vroeg aanwezig waren bij het uitkijkpunt, hadden we nog even tijd om te slapen in de Jeep. Rond 03:00 was het tijd om richting het uitkijkpunt te lopen waar we onszelf konden opwarmen met thee en pisang goreng (gebakken banaan). We waren niet de enige jeep die hier stopte (lees: het was belachelijk druk). Wat mij opviel, was dat er weinig westerse toeristen waren en dat resulteerde dan ook weer in een uitgebreide fotosessie.
Ik was inmiddels bevroren van de kou en had ook mijn handdoek om mijn middel geknoopt. Dit kon de pret zeker niet drukken want ik vond deze hele beleving echt fantastisch. Ik denk dat ik ongeveer 100 foto's heb gemaakt van de zonsopkomst en kan echt niet in woorden uitdrukken hoe mooi ik het vond. Kijk en oordeel zelf:
 |
| 'Vet vrolijk zijn terwijl ik ongeveer bevroor' |
The Savanna
De volgende stop was de Savanne, een grote oppervlakte van zwart zand waar we de kans kregen om te genieten van het ongelooflijke uitzicht. Het verhaal luidt dat de Savanna een groot krater meer was wat opdroogde tot vlak land met verschillende rots- en zandstructuren.
 |
| 'EINDELIJK WEER OPWARMEN' |
Na nog een klein stukje rijden begonnen we aan onze klim naar de krater van de actieve Bromo vulkaan. Bromo is de bekendste vulkaan op Java, is 2392 meter hoog en maakt deel uit van het Tenggermassief. Dit maakt de vulkaan zeker niet de hoogste, maar is heel populair vanwege de ligging in de zandzee van 8 bij 10 kilometer. Over de veiligheid van deze beklimming zal ik het maar niet hebben, want hoe meer ik daar zelf bij nadacht hoe enger ik het vond. Laat ik het er op houden dat het véél te vol was en dat Indonesiërs geen veiligheidsgevoel kennen.
Het werd inmiddels alweer veel warmer dus er gingen wat laagjes kleding uit. We droegen tijdens deze beklimming een mondkapje vanwege al het opstuivende zand en tijdens de beklimming werd er om de 3 minuten gevraagd of ik te paard naar boven wilde, super zielig want het was heel erg stijl.
Eenmaal aangekomen op de krater wist ik niet waar ik moest kijken, wat een intense belevenis. Alleen al het geluid wat uit de krater kwam, het leek net of er een vliegtuig opsteeg. Door de drukte bovenop de krater raakte ik mijn reisgenootjes kwijt en ben ik in m'n eentje teruggelopen omdat ik niet langer tussen deze mensenmassa wilde staan. Maar geloof me, echt iedere seconde van deze beklimming was het waard. ZO MOOI!
 |
| 'Zie links op de foto de paarden' |
 |
| 'Deze trap richting de krater duurde heel erg lang, je ziet rechts op de foto ook mensen die een shortcut nemen wat echt heel stijl en gevaarlijk was en waardoor er dus veel te veel mensen bovenop de krater stonden' |
 |
| 'MAAR HET WAS HET WAARD' |
 |
| 'Lekker iedereen aan de kant duwen boven op een krater, super veilig joh' |
 |
| 'En toen weer terug' |
 |
| 'En ik was zó gelukkig!' |
Waterfall Pelangi
De volgende stop was op de terugweg naar Malang bij de Pelangi Waterval. Een waterval dat deel uitmaakt van Nationaal Park Bromo Tengger Semeru. Na deze lange nacht/ochtend was de tocht hier naartoe nog best wel heftig maar de groene omgeving maakte zóveel goed.
En toen zat onze tour van 00:00 tot 14:00 er alweer op en kon ik amper geloven wat ik allemaal had gezien in deze tijd. We boekte deze tour bij Helios Tour in Malang en betaalde 650.000 IDR per persoon. Website: http://www.heliostour.net/
Inggil Museum Resto
Om de dag af te sluiten lunchte we bij in het Inggil Museum in het centrum van Malang. Het museum bij dit restaurant geeft de geschiedenis van Malang weer en de mensen in de bediening waren enorm vriendelijk. De menukaart werd uitvoerig uitgelegd, en het typisch traditionele eten was heerlijk.
 |
| 'Inggil' |
Zondag
Uitgerust werden Ayaka en ik rond 10:00 wakker waarna we gelijk het centrum zijn ingelopen om te ontbijten. In Malang werd deze dag Carnaval gevierd vanwege Independence day van de week ervoor. Het was enorm druk en alle straten stonden vol.
Khayangan Reflexology
's Middags was het tijd voor een traditionele massage bij Khayangan, wat echt nét 1 dag geleden was verhuisd naar een nieuwe en super mooie locatie. Voor een geweldige massage van 90 minuten betaalde ik 110.000 IDR (ca. € 7,-), wat in Nederlands dus echt nooit zou kunnen. Vette aanrader!
Hierna vertrokken we alweer richting het treinstation van Malang, wat betekende dat ons tripje er alweer op zat. Ik kan bijna niet in woorden uitdrukken hoe bijzonder ik deze ervaring vond, maar hoop dat ik het middels deze blog toch een beetje heb kunnen overbrengen.
Back to reality
Afgelopen week ben ik natuurlijk weer gewoon naar school geweest en draai ik gewoon weer mee in het 'normale leven'. Echter is het zeker niet zo 'normaal' als in Nederland en ben ik elke dag nog steeds verwonderd van de cultuur en het leven in Indonesië. Daarnaast is mijn hele lesrooster weer veranderd, kocht ik een gitaar, vierde de lokale bevolking het Offerfeest en vierde wij Relinde haar verjaardag en hierover zal ik zeker weer meer vertellen in mijn volgende blog.
Wát een unieke kans om te studeren aan de andere kant van de wereld, ik moet mezelf af en toe echt even knijpen (hé mam?).
Liefs Masja
Reacties
Een reactie posten