#8 A TRIP TO - JAKARTA

Week 7

Deze blog schrijf ik eigenlijk toch wel een beetje met een dubbel gevoel, want bijna al het beeldmateriaal komt deze keer niet van mij. MIJN TELEFOON IS GESTOLEN IN JAKARTA. En hoewel ik dacht dat dit mij niet zomaar zou overkomen: nou mooi wel dus. Desondanks heb ik weer een fantastisch weekend met fantastische mensen achter de rug in de hoofdstad van Indonesië.

Jakarta
Jakarta ligt op de noordwestkust van Java maar ligt wel nog een kilometer of 750 vanaf Surabaya. Als je denkt dat Surabaya al vol is, dan heb je het mis. Jakarta heeft maar liefst 9.8 miljoen inwoners (en de metropool Jabodetabek naar schatting zelfs 30 miljoen) in tegenstelling tot de 3 miljoen van Surabaya.

De stad Jakarta heeft een lange geschiedenis waarin de stad verschillende namen heeft gehad (Sunda Kelapa 397-1527, Jayakarta 1527-1619, Batavia 1619-1942 en Djakarta 1942-1972). De Nederlandse invloeden zijn in Jakarta nog duidelijk kenbaar. Zo veroverde Jan Pieterszoon Coen uit Hoorn (!) de stad in 1613. Hij vernietigde de stad en lied een fort bouwen op de resten. Tot op heden zie je nog veel Nederlandse architectuur terug in de stad.

Donderdag
Aangezien er weer een islamitische feestdag plaats vond op donderdag en de universiteit 'jarig' was op vrijdag, vielen de lessen uit wat een lang weekend betekende: om 09:00 zaten Relinde, Thijs, Thijs, Christo, Luuk en ik al in het vliegtuig.

Door een fout op mijn ticket vloog ik als MR ipv MRS en het boeide niemand.

Na een vlucht van 1 uur arriveerde we op de luchthaven van Jakarta om vervolgens met een taxi naar ons appartement in Jakarta Utara (Noord-Jakarta) te gaan. Naast dat het ontzettend warm was en ik een backpack van 9 kilo op mijn rug had zitten, was de eerste indruk van Jakarta niet eens zo slecht. Ik was er op voorbereid dat Jakarta een vieze, warme en vooral drukke stad zou zijn, maar in vergelijking met Surabaya viel dit allemaal echt wel mee (oké misschien viel het niet mee maar ben ik inmiddels wel wat gewend).

Café Batavia 
We lunchte bij het Café Batavia wat gelegen is in het oude centrum. Het gebouw is het tweede oudste gebouw in Jakarta en het ademt historie. Het interieur is volledig afgestemd op zijn doel en de muren hangen vol met foto's van internationale sterren.

'Onze Willem en Beatrix hadden ook een mooi plekje aan de muur'

In de tijd dat Jakarta nog Batavia heette werd het gebouw gebruikt als opslagplaats en warenhuis. In 1992 kreeg het gebouw een grondige renovatie en werd het een luxe eetcafé. Ik at hier voor het eerst in 7 weken een salade, dronk een corona en het was geweldig.

's Middags childe we 'm bij het zwembad bij ons appartement. Over Indonesië en illegale praktijken gesproken, daar was ons appartement er sowieso eentje van. We boekte een driekamerappartement in een appartementencomplex voor particulieren en betaalde ca. € 23,- per persoon voor 3 nachten. Goede deal wel, maar dan mochten we niet met het personeel bij de receptie praten, ze zelfs niet aankijken en ons zeker niet als 'guests from an online platform' gedragen (ps: dit stond dus gewoon op booking.com).

Social House
's Avonds aten we bij 'Social House' in de 'Grand Indonesia' mall. Dit is de grootste/duurste mall van Jakarta, wat wel weer even bleek toen we bij de ingang door een soort van douane moesten en er zich links en rechts winkels als Prada en Dior bevonden. Op internet wordt dit restaurant vet goed beoordeeld en die score is meer dan terecht.

Ik deelde een fles knettergoede rode wijn en at (ik denk sinds ik vegetariër ben) het beste gerecht ooit. Groente en tofu masala met naanbrood en tzatziki JA GEWELDIG!

'Deze wijn krijgt een ere plekje op mijn blog'

Skye Lounge
De avond werd voortgezet op de nummer 1 rooftopbar van Jakarta, namelijk de Skye lounge op de 56 verdieping in Grand Indonesia. Door een doolhof van liften kwamen we aan bij een poepiechique entree waarna we gelijk in een westerse wereld belandden. Toen we wilde kijken voor een zitplaats kwamen we er achter dat er gewoon bepaalde plekken waren die 2 miljoen IDR (= ca. € 126,-) kostten. Gelukkig mochten we we ergens ander zitten en genoot ik van het bijzondere uitzicht met een mojito.

Bij het bestellen van mijn tweede cocktail liep ik tegen een ober aan (of hij tegen mij) en kreeg ik 2 volledige drankjes over mij heen en 5 minuten later een rekening van 240 IDR onder mijn neus. Klantvriendelijkheid ten top, maar gelukkig hielp de barman mij uit deze situatie toen er al bijna een groep security op mij af kwam. Desondanks zou ik deze rooftopbar, ondanks de prijzen, dubbel en dwars aanraden, ik vond het een unieke ervaring!

'Skye lounge'

'Dure cocktails drinken op een rooftopbar' 

Vrijdag
Relinde, Thijs, Luuk en ik hingen vrijdag enigszins met een lichte kater toch maar even de toerist uit in Jakarta. We brachten een bezoek aan Ancol Dreamland, wat een recreatiegebied in het havengebied van Jakarta is.

Ancol Dreamland
Op dit 'rustige' plekje van Jakarta stapte we op een bootje en genoten we van de zon. Verder zijn we met een soort kabelbaan over het gebied gegaan en hebben we gegeten bij een heel leuk restaurant (waarvan ik de naam niet meer weet) tijdens zonsondergang.

Gezien wij alweer op tijd terug moesten naar het appartement hebben we een heel groot deel van het gebied overgeslagen maar je zou hier zeker nog wel langer kunnen doorbrengen. Het gebied telt namelijk hotels, standen, een themapark, traditionele markten, een haven, een waterpark en soort seaworld. Al met al best een goede plek om de drukte van het centrum te ontvluchten.

'Bootje varen'

INVASION
De hoofdreden om naar Jakarta te gaan was het festival Invasion wat voor de meeste mensen van mijn leeftijd in Indonesië wel bekend staat als een van de leukste festivals.

Tijdens de eerste weken in Surabaya zochten Relinde en ik op of Martin Garrix met zijn tour nog langs Indonesië zou komen, en ja dat deed hij! Wat een beetje als een grapje begon, resulteerde dus uiteindelijk gewoon in actie. Vrijdagavond om 20:00 stonden we binnen in de JIEXPO van Jakarta!

Een kaartje voor dit festival kostte ongeveer €40,-, en een andere headliner was Alan Walker. Bij aankomst draaide DROELOE, wie ook 2 Nederlandse DJ's zijn. Relinde en ik bestelde een week van te voren 2 Nederlandse vlaggen en deze hebben we de hele avond lekker de zaal in gezwaaid. Thijs en Christo werden zelfs nog geïnterviewd door de nationale televisie en we zullen 100% zeker terug te zien zijn in de aftermovie, aangezien er nogal vaak cameraploegen bij ons als (bijna enige) buitenlanders stonden.

Martin Garrix begon met draaien om 01:00 en circa 10 minuten later miste ik mijn telefoon. Na nog wat zoeken op een vloer vol confetti besloot ik maar om naar buiten te gaan om mijn telefoon te laten blokkeren. Luuk heeft me gelukkig super goed geholpen en mijn tijdens een complete paniekaanval gekalmeerd. Toen alles semi-geregeld was heb ik een knopje omgezet en de rest van de nacht vol gedanst.

'Martin Garrix gaf nog even een duimpje'

'Als lange Nederlanders stonden we al verschrikkelijk in de weg maar met die vlag werd het nog veel erger. Arme Indonesiërs.'

Zaterdag 
Na circa 5 uur slaap ging de wekker om nog iets met onze dag te gaan doen. We vertrokken met een grab richting Bogor, een uurtje rijden vanaf Jakarta. Tot 1945 stond deze stad bekend onder de naam Buitenzorg en was het de hoofdstad van Nederlands-Indië tijdens de Engelse koloniale periode.

Kebun Raya
In Bogor brachten we een bezoek aan de botanische tuinen naast het presidentieel paleis. In de tuinen zijn ongeveer 10.000 planten aanwezig en dat maakt het de grootste botanische tuin van de wereld (87 hectare). Ik als planten- en bomenliefhebber keek m'n ogen uit bij alle aparte bladeren, boomstammen en planten.

Het regent elke dag in Bogor en dit was dan ook de eerste keer in 7 maanden dat ik weer regendruppels heb gevoeld. Geen wonder dat alles zo groen is natuurlijk. In Bogor heb ik gelukkig wat foto's kunnen maken met mijn Canon, dus hier wat eigen kiekjes voor de natuurliefhebber.

'Op de kaart'

Cloud lounge
Omdat we de nummer 1 rooftopbar al hadden gezien, zijn we zaterdagavond naar de nummer 2 gegaan. Cloud lounge is gevestigd op de 49e verdieping in Plaza Indonesia, een mall tegenover Grand Indonesia. Opnieuw een spectaculair uitzicht en knetterdure drankjes. De barmannen stonden op de bar te dansen met vuur en flessen drank en in elke hoek van de bar zag je oude mannen met veel te jonge vrouwen. Relinde en ik zijn na 1 drankje weer lekker terug naar het appartement gegaan.

'Dit is een Google foto'

Zondag
Op de planning stond een bezoek aan 'Thousands Island' boven Jakarta, maar het weer en onze uitcheck bij het appartement zaten wat tegen dus besloten we in het centrum te blijven. Na een ontbijt in Café Batavia liepen we wat rond op het plein waarna we alle 6 transformeerde in een lokale bezienswaardigheid. Ik overdrijf niet als ik zeg dat ik op meer dan 200 foto's sta, ik heb het werkelijk nog nooit zo erg meegemaakt. Ik denk dat de foto's hieronder de situatie wel wat verduidelijken.

'Masja, nummer 1 op tripadviser'

Aangifte
Verder deed ik 's middags samen met Relinde aangifte in een soort van politiebureau in het centrum van Jakarta. Dit sloeg werkelijk waar nergens op, want de beste man zat met zijn beentjes op het bureau voor een tv en sprak letterlijk geen woord Engels. Ook Google Translate was voor hem acadabra maar Vendy die ik ken uit Surabaya heeft mij via de telefoon gered als tolk.

De man had het zweet op zijn voorhoofd en vond het allemaal maar ingewikkeld maar na 1,5 uur ging ik wel mooi de deur uit met een (soort van) aangifte bewijs. Vet blij!

'Blij met mijn aangifte bewijs'

Kathedraal van Jakarta
Met de backpack op onze rug, hingen Relinde en ik nog even de toerist uit door naar de kathedraal te gaan. Het was heet en niet zo heel spectaculair omdat de kathedraal in de stijgers stond. We liepen vervolgens terug langs het Nationaal Monument van Jakarta en het treinstation om rond 17:30 weer in een grab te stappen richting de luchthaven.

'Nationaal monument verstopt in een laag smog' 

Wie Lion Air kent, weet dat deze luchtvaartmaatschappij bekent staat om haar vertragingen. In plaats van 20:45 vlogen we rond 23:00 en waren we pas om 01:30 terug in Surabaya. Mijn appartement in The Square voelde meer 'thuis' dan ooit en ik heb nog nooit zo lekker geslapen. Wat een goed gevoel.

Maandag
Gister sliep ik uit om vervolgens alles te regelen met Rabobank en Univé. Gelukkig lag mijn Nederlandse simkaart nog in Surabaya en heb ik dus wel al mijn contacten op Whatsapp nog. Het enige vervelende aan deze hele situatie is dat mijn Google Drive zijn werk niet heeft gedaan en ik dus heel veel foto's kwijt ben. Inmiddels heb ik positief bericht van mijn reisverzekering en kan ik volgende week een nieuwe telefoon kopen.

Komende 3 weken wordt het gekkenhuis op school en heb ik elke dag wel een toets of presentatie. Maar uiteindelijk is dat ook wel de reden waarvoor ik hier ben hé? EN: ik heb mijn eerste cijfer terug. Vorige week gaf ik een presentatie voor Business Communication over Electronic Privacy en hiervoor haalde ik een 7. HAPPY.

Verder leverde ik vandaag mijn paspoort in, die alweer voor verlenging naar het immigratiekantoor gaat en duik ik nu de boeken voor 'Basic Paradigm of Cultural Sciences' om te leren over de geschiedenis van Popular Culture, Culture and Civillization, Matthew Arnold en Leavism.

Ondertussen droom ik vast verder over de tripjes die ik allemaal nog mag gaan maken tijdens deze geweldige tijd in INDO!

Liefs Masja