#17 OP REIS - SURABAYA

20 t/m 23 december 

Jahoor, de reis is begonnen en mijn Surabaya tijd zit er nu écht op. Afgelopen woensdag mocht ik mijn mama (inclusief backpack en jetlag) ophalen van het vliegveld. Afgelopen dagen bleven we nog in Surabaya, om mama ook nog een klein kijkje in mijn leven te geven en om haar een beetje te laten bijkomen na een vét lange reis.

Woensdag
Wonderbaarlijk sliep ik dinsdag op woensdag best wel prima. Ik deed nog even sportief in de fitness voordat Vendy om 12 uur voor de deur stond om samen naar het vliegveld te rijden.

Mama had een nachtje geslapen op Bali, omdat die daar dinsdagavond pas laat aankwam. Haar binnenlandse vlucht (met Lion air: boek dit niet) die om 12:40 zou moeten landen in Surabaya was uiteraard vertraagd. Rond 14:00 stond ik best wel enthousiast bij de arrival hal waar ik om 15:00 eindelijk mama weer zag na 5 maanden, SPRINGEN!

Surabaya op z'n best, reden we door de regen terug naar de Square. Ik kon mijn geluk niet op met de dropjes (thanks to Marianne), pepernoten en speltcrackers die uit mama's backpack kwamen.

'ALLE Lion air vluchten vertraagd'

'Helaas hadden de mierenvrienden de drop ook snel gevonden (of gelukkig had ik de zak al half leeg gegeten)' 

'Ff emotioneel doen' 

Gozadera

We pakte rond 19:00 een grab richting Gozadera, waar we biertjes dronken en proostten op ons weerzien. Vooral grappig hoe mama totaal verwonderd was van het verkeer. Ik kan me nog goed herinneren hoe bizar ik dat in het begin vond, maar dat dit nu eigenlijk zo normaal voor mij is geworden.

Toen we thuis kwamen stond mama vooral af te koelen onder de airco in mijn kamer. "Mam kan die airco niet wat warmer, ik heb het koud" - zo snel kan je dus wennen aan de warmte.

'How Christmas supposed to be'

'BINTANG FOR THE WIN' 

Donderdag
Donderdagochtend bracht ik mijn laatste wasje weg naar de wasserette, waar voor ongeveer €2,- per 5 kilo mijn was het afgelopen half jaar werd gewassen, gedroogd, gestreken en opgevouwen.

Ik liet mama de universiteit zien en stelde haar voor aan Ms. Renny van International Office, die veel voor mij gedaan heeft tijdens mijn tijd in Surabaya. Ook leverde ik mijn boeken in bij IBM en huppelde ik de school uit.

'Nog even stiekem lokalen insluipen' 

'DOEI SCHOOL' 

Tunjungan Plaza
We pakte hierna weer een grab richting Tunjungan Plaza. De twee-na-grootste mall van Surabaya (160.000 m2), waar ik al meermaals verdwaald ben geraakt. Mama verwonderde zich vooral over het grote oppervlak aan marmer in de mall, en wat dat wel niet gekost zou moeten hebben. In Tunjungan Plaza gingen we als echte moeder-dochter opzoek naar een kerstoutfit. Top dag. We keken 's avonds gewoon lekker een filmpje op bed, mét een biertje uiteraard.

Vrijdag
Vrijdag sliepen we uit en was het inpakdag. Waar mama mij 5 maanden terug hielp mijn kamer leeg halen in Amsterdam, hielp ze mij nu met mijn kamer in de Square. Tijd om mijn 'leven' weer in 1 koffer en 1 backpack te stoppen. Dit blijft vét raar.

'S Middags dronken we koffie en aten we een taartje bij Zybrick, waar ik mijn meeste vrije uurtjes doorbracht, omdat de koffie en de wifi daar goed was. Helaas vielen onze avondplannen letterlijk in het water, door het slechte weer. Daarom bleven we bij de Square en kreeg mama haar nasi-goreng vuurdoop (en ze heeft gewoon nog geen voedselvergiftiging, gaat goed dit).

Mijn gitaar werd 's avonds nog opgehaald door een klasgenootje die deze overkocht (met verlies helaas). Ik was stiekem toch best wel een beetje gehecht geraakt aan deze gitaar en had alle opties uitgezocht om hem mee te nemen naar Nederland. Helaas was dit echt 2 of 3 keer zo duur dan de gitaar zelf. Máár wel heel veel plezier van gehad.

'Vét goed voor elkaar' 

'Taart na het inpakken'

Zaterdag 
De wekker ging zaterdag vroeg, om voor de laatste keer gebruik te maken van de fitness. Het was knetterwarm want de zon liet zich weer eens goed zien.

Hierna haalde Vendy mijn koffer op, die ik 10 januari, voordat ik terugvlieg vanaf Surabaya, weer ophaal. Daarna haalde Jesslyn al mijn gekochte keukenspulletjes op en stopte ik mijn backpack vol met de laatste spullen (die eigenlijk wel wat te vol was voor backpack begrippen).

We genoten nog even van het hete zonnetje bij het zwembad voordat ik uitchecktte en mijn bizar hoge borg weer terug kreeg. DOEI SQUARE, wat een fantastisch hotelleven heb ik het afgelopen half jaar mogen leiden.

'Ik doe de deur dicht'

'DOEI SQUARE'

'Van Jesslyn kreeg ik deze kerstkaart en 2 sjaals. Oh ik word zo verwend (ps: spot mijn awesome sterretjes legging)' 

'Net een chocolade vogel toch, zo eentje met marsepein erin' 

Domicile Kitchen

Voordat onze lange treinreis startte, aten we eerst nog bij Domicile, waar mama zich vooral verwonderde over het grote contrast tussen arm en rijk. Domicile is een van de mooiste restaurants van Surabaya en ondanks dat het hier voor westerse begrippen goed te betalen is, is het voor de meeste die hier komen wel een exclusief uitje.

Surabaya - Yogyakarta
Rond 15:00 kwamen we bepakt en bezakt aan bij het treinstation Gubeng in Surabaya, waar we incheckten voor de trein richting Yogyakarta. Hier werden we aangekeken alsof de mensen nog nooit eerder Bule's hadden gezien en knepen we 1,5 uur onze oren dicht omdat de speakers wel érg hard de treinen aan het omroepen waren.

Om 16:30 stapte we de executive class in (ja vet overdreven) van de trein die ons nu binnen 5 uurtjes (en 330 kilometer) naar Yogyakarta bracht. Extreem veel beenruimte, kussentjes, dekentjes, airco en stopcontacten (en squat wc). LET THE ADVENTURE BEGIN!

Liefs Masja

'Bule moet op de grond zitten'

'Moderne backpackers'