#20 OP REIS - BALI: ULUWATU

27 t/m 29 december

Next stop: Bali. Het eiland wat iedereen nogal hoog heeft zitten. Dit vond ik zelf al zo interessant, dat ik er mijn finalpaper aan heb gewijd. Hierin keek ik naar alle voordelen maar vooral nadelen die het massatoerisme heeft opgeleverd. Ik bezocht Bali al eerder in augustus en hing toen de toerist uit in Ubud. Dit was mijn eerste tripje buiten Surabaya en ik was toen dus al verwonderd van al het moois. Wat me toen wel al opviel, was dat dit stukje Bali al ontzettend verwesterd was. Overal Nederlanders, westers eten en lange rijen om alleen maar een rijstveld te fotograferen.

De tripjes die ik daarna maakte, hebben op een of andere manier meer indrukken achtergelaten. Zo bezocht ik bijvoorbeeld het (nog) ongerepte Kuta Lombok, snorkelde ik op mini eilandje Gili Labak en klom ik op de Bromo en Ijen vulkaan in Java. Toevallig las ik deze week nog een artikel over de enorme vervuiling op Kuta Beach in Bali, wat dus wel laat zien hoe toerisme deze bestemming heeft veranderd.

Woensdag
Toch stapte ik 27 december weer in het vliegtuig richting Bali. Via de Azië Backpackers groep op Facebook kwam ik in contact met Iris, die mij aan een telefoonnummer hielp van een goede chauffeur. Om 18:00 stond Nyoman op ons te wachten om ons naar de eerste accommodatie te brengen. Op Bali is het nóg een uurtje later dan op Java, waardoor er 7 uur tijdsverschil met Nederland was.

Uluwatu
We werden heel hartelijk ontvangen door Nyoman en binnen ongeveer 1,5 uur naar het meest zuidelijke puntje van het schiereiland Bukit Penisula gebracht. Dit schiereiland is verbonden via Kuta en Jimbaran door één weg en daardoor reden we langs een ontzettend lange file. Nyoman vertelde ons dat al die auto's terug kwamen van de Uluwatu tempel, waar elke dag een traditionele dansshow wordt opgevoerd.

Nyoman vertelde ons onderweg veel over het hindoeïsme, aangezien 90% van de bevolking op Bali dit geloof volgt. Zo vertelde hij dat het op Bali de gewoonte is om kinderen een naam te geven in een bepaalde volgorde. Het eerste kind krijgt de naam Wayan, het tweede kind Made, het derde kind Nyoman en de vierde kind Ketut. Nyoman vertelde ons ook dat in het hindoeïsme de man bij het gezin blijft om voor de ouders te zorgen, in tegenstelling tot de vrouw in het islamitische geloof.

Olas Homestay
Heel last minute boekte we een homestay in Padang Padang. Uluwatu bestaat uit verschillende gebieden, waarvan Padang Padang het dichtste bij het strand ligt.

De homestay die we boekte was vooral heel goedkoop (ongeveer €7,- per persoon per nacht), maar viel daardoor helemaal niet tegen. De eigenaar vertelde ons dat zijn homestay nog maar 3 jaar oud was, 7 kamers had en dat er momenteel nieuwe kamers worden aangebouwd. De kamer was eenvoudig maar schoon en groot.

Yum Yum 
Omdat we er weer een lange reis op hadden zitten, staken we de straat over naar het eerste restaurant dat we zagen. Dit was Thais restaurant Yum Yum, waar ik een vegan groene curry at en een bintang dronk. In het straatje van onze homestay waren overigens niet heel veel restaurantjes.

Donderdag
Geen wekker, wat heerlijk. Hierdoor ondernamen we pas actie om 12:30. We huurde een scooter bij de homestay waar we voor 70.000 IDR (ongeveer €4,30) 24 uur gebruik van mochten maken. Voor mama een van de eerste keren op een scooter en ik uiteraard achterop. Overigens is het wel een must om een scooter te huren in Uluwatu, omdat de afstanden te groot zijn om te lopen.

Padang Padang Beach 
Dit strand wordt op de meeste reiswebsites omschreven als een van de mooiste stranden. Het proberen waard dus. We parkeerde de scooter voor 1000 IDR (€0,06) en betaalde 10.000 IDR (€0,60) om toegang tot het stand te krijgen. Via een heel smal trappetje tussen de rotsen door daalden we af naar het strand. Hier kreeg ik gelijk een grote sneer van een ander Nederlands meisje, die vond dat ik boven had moeten wachten. Hé goed begin hoor, het is vakantie, relax.

Padang Padang Beach was erg klein en toeristisch. De kans is natuurlijk groot dat dit door de vakantieperiode komt, maar het was wel even een omschakeling om tussen zoveel Nederlanders en andere westerse mensen te lopen.

Op dit strand liepen veel wilde aapjes wat ik echt fantastisch vond. Ik blijf het gewoon zo bijzonder vinden om een wilde aap te zien, dat ik elke keer weer een geluksmomentje ervaar. De apen zijn overigens niet de allerliefste, want ze zijn erg grijpgraag en pakken zo je telefoon of zonnebril af.

'Niet de enige'

Beetroot Café

Wat ik echt fantastisch vind aan Bali, is het eten. Waar ik in Surabaya een gat in de lucht sprong wanneer ik iets gezonds en vegetarisch kon eten, daar is dat op Bali in overvloed. Bij Beetroot Café aten we een laat ontbijt.

Voordat we verder gingen trok ik in de homestay iets minder hete kleding aan. Ondanks dat het redelijk bewolkt was, was het knetter warm.

Bingin Beach
Daarna reden we in ongeveer 15 minuten naar Bingin Beach, wat iets minder toeristisch zou moeten zijn. We parkeerden de scooter dit keer voor 3000 IDR (€0,18) en moesten flink afdalen om op het strand te komen. Nou dit was het wel waard hoor, wat een idyllisch plekje.

Dit strand is geschikt voor de gevorderde surfer, dus absoluut niet voor mij. Ik kon niet eens normaal zwemmen in de zee omdat de golven me gewoon weer terug op het zand sloegen. Mama keek toe vanaf een kleedje.

'Aangespoeld'

Kelly's warung
Na de nodige zonnestraaltjes ploften we neer op een zitzak bij Kelly's warung, een strandtentje met uitzicht over de zee. Ik dronk een drankje met kokos ijs en voelde dat ik écht vakantie had. Wat heerlijk.

Uluwatu Temple
De reden om naar het plaatsje Uluwatu te gaan, was voor mij voornamelijk om de tempel van Uluwatu te kunnen bezoeken. We besloten om hier gelijk na het strand naartoe te scooteren. Uluwatu is een zeetempel uit de 11e eeuw en is een van de negen directionele tempels die bedoeld is om Bali te beschermen tegen boze geesten. De tempel zelf kan je alleen van een afstand bekijken, maar is gelegen op een hoge klif.

Kecak dans
Elke dag tussen 18:00 en 19:00 vind de traditionele 'Kecak dans' plaats. Dit is een dans zonder muziek, begeleid door een koorgroep. De dans staat bekend als de apendans waarin Hanuman een grote rol speelt. Hanuman is een belangrijke god in het hindoeïstische geloof. Het is een rituele dans waarbij de dansers in een trance raken door zang en oproeping. De groep dansers bestaat uit mannen die gekleed zijn in zwart-wit geblokte doeken en kenmerkend is het zingen van de 'tjak' klank in verschillende ritmes en tempo's door elkaar.

Wij vonden bij aankomst een goed plekje in de 'arena'. Hier zagen we de zon onder gaan en de arena vollopen met mensen. Toen we dachten dat er niemand meer bij kon, werden er zo nog 200 extra mensen tussen gepropt. Het was MEGA VOL en hoewel wij een goede plek hadden en prima zaten, ging dit toch echt wel een beetje te ver. Er werden mensen in het pad van de nooduitgang geplaatst en in rijtjes in kleermakerszit op de grond gezet. Toeristische attractie ten top.

In de dans volgden we het verhaal van Rama en Sita, die uit elkaar werden gedreven door een gouden hert. Ik vond het persoonlijk vrij lastig om het verhaal te volgen, omdat ik vooral afgeleid was door de harde 'tjak tjak' klanken. De kostuums van de Rama, Sita en de apen waren erg mooi. Hoewel de dans dus (te) veel publiek trok, vond ik het wel heel leuk om mee te maken. Ook waren er heel veel apen in de omgeving van de Uluwatu tempel. Toen we terug liepen trok een aap zo een zonnebril van iemand zijn hoofd af.

De grootste onderneming van de dag was het terug scooteren van de tempel naar onze homestay. Iedereen ging natuurlijk weer in een keer naar huis, waardoor er heel veel verkeer op de weg was. Gelukkig sloegen we al snel een andere weg in en reden we voorzichtig terug. Er waren geen lichten aan de weg, dus dat maakte het nog best wel gevaarlijk.

Naturela
Eten deden we 's avonds bij een homestay vlak bij de onze. Naturela had een heel schattig tuintje met veel lampjes. Hier dronk ik rode wijn en at ik een pizza met spinazie en feta. Voldaan terug kijkend op de mooie dagen die we al hadden gehad.

Vrijdag
Onze homestay bakte 's ochtends bananenpannenkoeken voor ons en met een volle backpack stapte we om 09:00 uur weer in de auto bij Nyoman. Voor 500.000 IDR (€30,-) heb je hier op Bali 12 uur beschikking over een privé chauffeur die je overal heen brengt waar je maar wilt. Wij hadden wel veel geluk met Nyoman, aangezien hij heel veel vertelde over de cultuur en omgeving.

Kanto Lampo Waterfall
Na ongeveer 60 kilometer kwamen we aan bij de eerste stop: Kanto Lampo. Deze waterval is onderdeel van het Gianyar District. Om binnen te komen betaalden we 5000 IDR (€0,30) en vanaf de plek waar we de auto parkeerden was het ongeveer nog 10 minuten afdalen. Eerst via een trap, daarna verder op de gladde stenen. Hier bleef mama staan en ben ik nog verder afgedaald met hulp van een Indonesiër. Ik klom op de stenen van de waterval en het stromende water deed m'n lenzen bijna verliezen. Toen ik vroeg of hij een foto wilde maken, maakte hij er ongeveer 30. Het voelde alsof ik in een reisfoldertje stond.

Tekad Cepung Waterfall
De volgende stop was ongeveer 20 kilometer noordelijker dan de eerste waterval. Dit was de onontdekte Tekad Cepung waterval. De afdaling om hier beneden te komen was veel zwaarder dan de eerste waterval. De treden waren heel hoog en ik denk dat het ongeveer 30 minuten lopen was. De natuur waar we doorheen liepen was ongelooflijk mooi. We liepen door een jungle van palmbomen en zagen veel hagedisjes tussen de natuur kruipen.

'Spot de hagedis'

Toen we eindelijk beneden waren, bleken we nog een heel stuk door het water naar de waterval te moeten lopen. Het was erg glad en het deed pijn aan m'n blote voeten, maar toen ik om het hoekje van een rots keek en daar de waterval kon zien was ik weer sprakeloos. ZO prachtig. Op twee Indonesiërs na, was er verder niemand te bekennen.

Toen we terug liepen naar boven (met heel wat pauze's), stopten we halverwege bij een warung voor een kokosnoot en gefrituurde tofu. Ondertussen viel er een tropische bui.

Ondanks de drukte en het toerisme in Uluwatu, hebben we weer prachtige dingen gezien. Ik kan iedereen 100% aanraden om van de gebaande paden af te wijken en dus met een privé driver het eiland rond te gaan. Er is zóveel moois, wat nog zó ongerept is. Wat een verschil met de zuidelijke kustplaatsen.

Vanaf deze waterval reden we nog 35 kilometer richting de oostkust. Rond 17:00 kwamen we in de stromende regen aan op onze volgende bestemming: Padang Bai. Daarover snel meer!

Liefs Masja