#11 A TRIP TO KAWAH - IJEN

21&22 oktober

Mijn vorige tripje was inmiddels alweer even geleden dus het was weer hoog tijd om erop uit te gaan. Afgelopen weekend beklom ik de vulkanisch actieve Kawah Ijen, gelegen op het bijna uiterste puntje van Oost-Java. Ijen is met zijn 2250 meter hoogte nét een stukje kleiner dan de omliggende Raung en Merapi. Een trip waar ik ca. 40 uur voor wakker ben geweest, maar die het 100% waard was. BEREID JE VOOR OP VEEL FOTO'S!

'Even 260 kilometer rijden'

'Let's goooo met een tas vol warme kleding'

Al eerder beklom ik de Bromo Vulkaan die hoger is, maar veel gemakkelijker was om te beklimmen. Daarnaast hebben nog niet alle toeristen Ijen gevonden in vergelijking tot de overvolle Bromo. Mijn conditie werd goed op de proef gesteld en desondanks ik elke dag sport, was dit ZWAAR!

Voordat ik verder ga: dit was het allermooiste wat ik tot nu toe heb gezien in m'n leven, echt. Ik was overdonderd en sprakeloos en heb vol verwondering deze beklimming gedaan. ZO GEWELDIG!

Tour met Zona Tamasya vanaf Surabaya 
Zaterdagmiddag om 16:00 verzamelde we (Vendy, Luuk, Thijs, Thijs, Christo, Marcel, Kayleigh, Morindy en ik) bij het treinstation van Surabaya, omdat we vooraf een tour hadden geboekt. We werden opgehaald door een 18-persoons busje en haalde onderweg dus nog 7 andere mensen op. Het was heel krap en er stond een 7 uur durende busreis op ons te wachten. Echter zat ik zal vol energie en ik had er veel te veel zin in dus het maakte me allemaal niet zoveel uit.

Na een uur rijden begon de bus vreemde geluiden te maken en stopte we bij een tankstation. AUTOPECH, ja natuurlijk. Onze tourguide sprak weinig Engels en belde wat over en weer, maar een uur later en wat gesleutel aan de bus, reden we weer verder.

Kawah Ijen
Rond 02:00 kwamen we aan bij het startpunt van Ijen, waar we gasmaskers huurde voor de verwachtte zwavel. Tijd om te starten. Het was koud, maar lang niet zo koud als tijdens de sunrise tour bij de Bromo vulkaan. In ongeveer 2 uur liepen we naar de top, waarvan gedeeltes behoorlijk stijl waren en waardoor binnen no-time m'n jas alweer uit kon.

Wel bizar om te zien, was dat je ook met een karretje (Ojek) naar boven getrokken (!) kon worden. Dit kostte maar 50.000 IDR (€3,-) en dan werd je door 2 of 3 mensen naar boven gebracht. Echt te gek voor woorden.

Blue Fire
Eenmaal boven was het nog steeds super donker en daalde we gelijk weer af richting 'the Blue fire'. De Ijen heeft een blauw meer met een diameter van een kilometer en dit is een van de zuurste meren op aarde. Langs de rand hiervan wordt zwavel gewonnen en de dampen hiervan stijgen constant op. De zwavel wordt in een vorm gesmolten en via keramische pijpen naar buiten geleid waar het stolt en het een grote gele massa vormt. Deze worden in stukken gehakt en naar boven gedragen.

De stukken zwavel zien er eigenlijk gewoon uit als purschuim maar de stukken wegen gemiddeld 90 kilo per stuk. De mannen die deze vervoeren lopen gemiddeld 2 keer per dag op en neer en verdienen daar omgerekend ca. €10,- aan. De zwavel word onder andere gebruikt voor het bleken van suiker, het stollen van rubber, medicijnen of cosmeticaproducten.

De wandeling richting the Blue Fire was ongeveer 1 uur en was redelijk gevaarlijk. Dit omdat er niet echt een pad was, maar het allemaal stenen waren van ongelijke grote en hoogte waardoor je goed moest kijken waar je liep en waarbij een zaklamp echt noodzakelijk was. Hoe verder we beneden kwamen, hoe harder we het gasmasker nodig hadden. Op een gegeven moment kwam er zoveel zwavel mijn kant op dat ik amper lucht meer kreeg en zo snel mogelijk weg wilde. Vet intens.

Tussen de zwavel was het blauwe vuur te zien, wat ontstaat door een reactie van de lucht met het zwavel en de hoge temperaturen. Het vuur is alleen 's nachts te zien en vooral onmogelijk om op camera vast te leggen.

'Toen het langzaam licht werd'

'DIT IS TOCH GEWELDIG!'

'Luuk, Ik, Thijs, Christo en Marcel'

Doordat we op onze heenreis vertraging hadden opgelopen vanwege de autopech, redde we het helaas niet om op tijd terug te zijn op de vulkaan voor zonsopgang. Echter was de wandeling terug vanaf de krater fantastisch en werden alle kleuren van het meer, de vulkaan en de omgeving steeds mooier en mooier.

Eenmaal terug boven op de vulkaan hebben we van het uitzicht genoten in de KOU en gewacht tot onze groep weer compleet was om rond 06:00 te gaan dalen. Ik kreeg krampaanvallen en elke stap die ik zette deed pijn. Het dalen was dus zwaar en leek eindeloos te duren. Vast een combinatie van niet slapen, slecht eten, klimmen, dalen en zwavel inademen. Circa 2 uur later waren we eindelijk beneden en viel ik in slaap tijdens het nasi-goreng ontbijt.

'Kijk mij gelukkig zijn dan'

'En weer terug, in slakkentempo'

Baluran National Park
Rond 09:00 reden we verder richting het Baluran National Park, ook wel de 'savannah' van de Ijen, Merapi en Baluran. In dit gebied van 250 vierkante meter bevinden zich veel verschillende bomen waaronder mangroves. Gezien het regenseizoen nog niet helemaal van start is gegaan, en het de afgelopen maanden HEET is geweest, was alles heel dor en droog. De weg hier naartoe duurde ca. 4 uur, waarvan 2 uur over een hobbelig pad. Iedereen was enorm moe, maar slapen was simpelweg onmogelijk. Echter was ons een strand beloofd, dus dat maakte een hoop goed. Toen we de bus uitstapte, werden we omringd door apen die je vooral niet boos moest maken.

'MEENEMEN'

Pantai Bama

Van de bus liepen we eigenlijk direct naar het strand. Wit zand en helder blauw water, YES! Dit strand is voor lokale families een populaire plek om in het weekend te vertoeven. Helaas hadden we maar een uurtje voordat de bus terug naar Surabaya vertrok.

Dat betekende weer 2 uur terug over het hobbel pad, met een chauffeur die chronisch slaaptekort had en (heel bijna) achter het stuur in slaap viel. Gelukkig heb ik de 6 uur die hierna nog volgde iets kunnen slapen en om 00:00 stapte ik mijn appartement in de Square eindelijk weer binnen. Ik was kapot, maar ZO verwonderd van wat ik allemaal had gezien in zo'n korte tijd. Wat een prachtige wereld.

'Met Vendy'

Mijn volgende tripje is aankomend weekend alweer en gaat naar Gili Labak, een klein eilandje onder Madura. Hier ga ik 1 dagje snorkelen en chillen samen met Relinde. Moet je even googelen, wordt je vast jaloers van (HAHA). Sterkte in het regenachtige Nederland, ik denk aan jullie.

Liefs Masja