#12 A TRIP TO - GILI LABAK

27&28 oktober

Afgelopen weekend heb ik voor het eerst in mijn leven gesnorkeld. Dit deed ik niet op de minste locatie, namelijk bij Gili Labak, een heel klein eilandje onder Madura. Ik boekte vooraf samen met Relinde een tour vanaf Surabaya. Achteraf gezien een vét slopende tour maar door het snorkelen een onvergetelijke belevenis. WAT EEN WERELD!

'Klein paradijsje'

'Dat iniemini stipje is Gili Labak'

Gili betekent 'klein' en onder deze term worden vaak Gili Trawangan, Gili Meno en Gili Air bedoeld. Dit zijn de drie grootste en bekendste Gili's van Indonesië en liggen vlak voor de kust van Lombok. Echter liggen er nog meer dan 25 tropische eilandjes omheen die uitstekend zijn om te duiken of snorkelen. De Gili-eilanden die wij bezochten waren Gili Genting en Gili Labak.

Vrijdagavond om 22:30 werden we opgehaald door de auto van de tourguide bij ons appartement. Achteraf gezien een soort vip-behandeling, aangezien de rest gewoon zelf naar het meetingpoint moesten komen. Met de rest bedoel ik een groep van ca. 35 (!) Indonesiërs, verspreid over 2 tourbusjes. De tourbusjes waren dezelfde als tijdens mijn trip naar Ijen, waar dus ca. 18 mensen in konden: KRAP.

Na 1,5 uur wachten tot de groep compleet was (lees: Indo's kennen geen verantwoordelijkheidsgevoel voor tijd), vertrokken we eindelijk. Het was natuurlijk midden in de nacht en tijd om te slapen. Dit was echter niet echt mogelijk omdat ik weer tussen 2 mensen zat gepropt en amper bewegingsruimte had.

De reis ging naar Sumenep, het meest oostelijke puntje van Madura, waar we rond 05:00 aankwamen. Niet zonder gevaar, want de buschauffeur heeft me hartkloppingen bezorgd. ZO gevaarlijk en snel dat we reden.

Helaas was de zon al op terwijl we die eigenlijk hadden moeten zien opkomen vanaf Gili Genting. Door de eerder opgelopen vertraging zaten we dus nog in de bus tijdens zonsopgang. De kleuren van de lucht en de zee waren overigens wel heel mooi toen we richting de boot liepen.

Gili Genting
De eerste stop was op het eiland Gili Genting, waar we in ongeveer 1 uurtje naartoe voeren. Hier vond het (niet-vega) ontbijt plaats en kon iedereen even bijkomen van de reis. Het was nog geen half 7 en al ontzettend warm. We mochten hier helaas niet zwemmen en hebben een beetje gechillt in de schaduw.

Er vonden volledige fotoshoots plaats bij elk object dat er ook maar was te vinden op het eiland. Indonesiërs vinden dit blijkbaar heel belangrijk, en maken liever foto's (waar ze zelf op staan) dan dat ze het echt beleven zoals wij doen. Om 06:30 's ochtends (lees: geen slaap, geen eten, ochtendhumeur) liepen er dus ook al genoeg mensen naar ons toe om met ons op de foto te gaan. Toen we aangaven dat we dit later op de dag wel wilde doen, maar nu nog niet, werden er evengoed gewoon foto's gemaakt. Geposeerd op 1 meter voor de plek waar wij zaten. Daarnaast zijn we de hele dag door gewoon gefilmd. Op de boot, zelfs als we lagen te slapen. Ik blijf me verbazen.

Vooraf werd verteld dat we hier een half uurtje zouden blijven, maar een tour met Indonesiërs betekent wachten wachten wachten. Twee uur later vertrok onze boot pas richting Gili Labak. Dit kwam ook doordat er al eerder een boot vertrok met een groot deel van de groep. Niemand had echter iets tegen ons gezegd, wat ook kwam door het feit dat NIEMAND Engels sprak.

De reis naar Gili Labak duurde ongeveer weer 2 uur en ik ben op de houten vloer van de boot, volop in de zon, in slaap gevallen.

'Gili Genting'

'Onze boot'

Gili Labak

Na 2 uur varen kwamen we aan bij Gili Labak. Dit eiland is klein, maar 5 hectares. Binnen 15 minuten kan je om het hele eiland lopen. In totaal leven er ongeveer 35 families op het eiland, die 'leven van de zee' aangezien de bodem van het eiland niet vruchtbaar genoeg is.

Eerste indruk:  WITTE STRANDEN, BLAUW WATER, EXTREME WARMTE. Rond 10:30 liep ik met blote voetjes over het brandende zand en wilde ik niets liever dan het water in. Op het eiland was alleen een klein winkeltje met drinken, instant noodels, watermeloen en kokosnoten. Ook liepen er een paar kippen rond, die zeer waarschijnlijk wel zullen eindigen in de nasi goreng.

Na een instructie in het Bahasa, ging ik samen met Relinde en twee tourguides de zee in. Inclusief flippers en snorkel. Vooraf werd ons nog even duidelijk gemaakt dat bikini's 'not allowed' waren, gezien het hoge aantal aan moslims op het eiland. Zwemmen met shirt aan dus. 

Snorkelen

Omdat ik nog nooit in mijn leven had gesnorkeld, was ik de eerste 5 minuten in het zoute water een soort van aan het overleven. Er kwam water door mijn duikbril, in mijn ogen en in mijn mond. Vraag me niet hoe. De tourguide moest er begrijpelijk om lachen.

Toen ik het een beetje doorhad en naar het snorkel gebied was gezwommen wist ik niet wat ik zag. Van te voren had ik al van verschillende mensen gehoord dat de onderwater wereld een bijzondere, aparte wereld op zich is, en dit is absoluut waar. 

Wat bijzonder dat ik dit kan zien en meemaken. Ik zag vissen die ik alleen in Disneyfilms had gezien en koraal zoals ze op de standaard wallpapers van Windows staan afgebeeld. AMAZING!

In totaal hebben we ongeveer 2 uur gesnorkeld maar dit voelde maar als 10 minuten. Ik heb echt bijzonder mooie vissen gezien waaronder parelmoer vissen, witte vissen met grote glinsterende ogen, grote donkerblauw/gele platte vissen, felblauwe lichtgevende visjes (sorry pap, ik ken ze niet bij naam). Ook zag ik heel veel verschillende soorten koraal en zee-egels, wat ik vet indrukwekkend vond!

Relinde had een GoPro mee en maakte wat foto's. Op de foto's is het natuurlijk lang niet zo mooi dan in het echt, maar Nemo staat op beeld GEWELDIG TOCH!

'VISSEN ZIJN VRIENDEN GEEN VOER
ps: meer Finding Nemo quotes in de comments please'

Toen wij ongeveer klaar waren met snorkelen, volgde de rest van onze groep. Alle Indonesiërs die mee waren zwommen in een complete outfit (lees: spijkerbroeken, truien) en droegen een zwemvest. 

Na het snorkelen waren we KAPOT. Ik merkte gelijk al dat ik, ondanks de factor 50 zonnebrand, ontzettend was verbrand. Het was ook letterlijk te heet om iets uit te voeren, en doordat ik zo was verbrand, durfde ik de zon niet meer in. We dronken uit een kokosnoot en hebben geslapen in de schaduw. Wat een leven.

'Dit is mijn 'ik heb niet geslapen' look'

De tour die we boekte koste 250.000 IDR, wat dus omgerekend maar iets van €15,- is. Hierbij zaten het vervoer, de maaltijden (die helaas niet vega waren) en de snorkelspullen inbegrepen. Het was het geld absoluut waard, want het snorkelen was geweldig. De rest van de tour was voor ons overigens heel rommelig en vermoeiend, wat voornamelijk kwam door het vele reizen/wachten en doordat niemand Engels sprak en ons van informatie kon voorzien.

Rond 15:00 stapte we weer op de boot die ons terug naar Madura voer. Alle Indonesiërs hadden helaas de schaduwplekken al geshotgunt en daardoor lagen Relinde en ik weer op de houten planken volop in de zon. Ik viel gelukkig wel weer even in slaap, maar was nog veel kapotter toen ik wakker werd door de warmte.

Terug aangekomen bij de bus, hebben we gewacht tot iedereen had gegeten, gebeden en gedoucht (al kon je het geen douche noemen maar een bak koud water die je over je heen moest scheppen).

Om 18:00 propte in mezelf op de achterbank van de bus op een plek waar normaliter 3 mensen passen, maar waar er nu 4 zaten. VEEL TE KRAP, een airco die het niet meer deed en een verbrande rug.

Over de rest van de busreis zal ik mij maar niet teveel uitlaten, want het was dramatisch. Door wegwerkzaamheden en een ongeluk op de weg kwamen we 3 uur later thuis dan gepland.

'Terug op Madura'

Ik was ZO blij om thuis rond 00:00 onder de douche te stappen en heb geslapen als een roos. Mét een ervaring rijker, een hele bijzondere.

Liefs Masja