#21 OP REIS - BALI: PADANG BAI
29 t/m 31 december
Waar zijn we gebleven? 3 nachten Surabaya, 4 nachten Yogyakarta, 2 nachten Uluwatu en daar komen de 2 nachten Padang Bai nu bij. Een spontane verandering in onze reisroute, aangezien we in Yogyakarta pas besloten in het zuiden van Bali te blijven wegens tijdgebrek en de hoge taxi kosten naar het noorden.
Padang Bai
Waarom Padang Bai? Vast een plaatsje wat de meeste niet kennen, of alleen kennen als plaats vanwaar je doorreist met de boot naar Lombok of de Gili eilanden. Voor ons niet! Wij bezochten Ketut en haar familie. Mama werkt al heel lang in een bakkerij. Zo heeft ze in Enkhuizen gewerkt, werkt ze nu veel in Hoogkarspel maar ook met regelmaat in de bakkerij in Hem. Die bakkerij was van Laura en Theo, en zij wonen daar nog steeds. Laura en Theo zijn al verschillende keren op Bali geweest.
In Padang Bai hebben zij Ketut leren kennen, toen ze aan het werk was in een restaurant. Na veel contact te hebben gehouden is Ketut ook een aantal keer in Nederland geweest om daar onder andere te werken. Inmiddels heeft Ketut een man en 3 kindjes en een eigen warung aan het strand van Padang Bai, waar zij voornamelijk snorkel- en duiktours verkoopt aan toeristen. Mama en ik brachten een cadeautje van Laura en Theo langs en kregen zo een heel bijzonder en persoonlijk kijkje in haar leven.
Vrijdag
Na onze lange trip vanuit Uluwatu, werden we rond 17:00 in de regen afgezet door onze driver Nyoman bij het bekendste strand van Padang Bai. Ketut herkende ons direct en gaf ons een warm welkom.
Puri Rai
We aten een late lunch bij het restaurant Puri Rai, met uitzicht over het strand. Na al het 'hippe' eten in Yogyakarta en Uluwatu at ik weer eens local food. 'Urab Urab' wat verschillende groenten zijn die ik kokosmelk zijn bereid. Vét lekker.
Kerti Bungalows
Ketut regelde voor ons een kamer met het allerbeste zeezicht in Kerti Bungalows. Een bungalow complex wat volgens mij al behoorlijk lang bestaat. Dit zag je aan de huisjes zelf, het dekbed met bloemetjes, de tegeltjes aan de muur, het koude water uit de kraan en de stopcontacten die vuurvonkjes afgaven. Niet persé een aanrader dus, maar wel een accommodatie met een fantastisch uitzicht (en maar €9,- per persoon per nacht met een vét lekker ontbijtje).
Omang Omang
's Avonds verkenden mama en ik het dorpje Padang Bai en zo kwamen we er achter dat er nog maar heel weinig was. Op de mega vriendelijke en geïnteresseerde locals na, waren er maar een paar restaurantjes en toeristen. We stapte naar binnen bij Omang Omang, waar de stoelen nog stonden uit te druppelen van al de regen die er was gevallen. Hier sloeg ik mijn laptop maar weer eens open om keihard te bloggen. Met een biertje ernaast uiteraard.
Ook luisterde we de top 2000 via mijn slechte internet verbinding en een bluetooth speaker, om zo toch nog een beetje in de oudejaarssfeer te komen.
Zaterdag
De wekker stond om 9 uur om te ontbijten. Ik stapte de kamer uit om beneden het ontbijtje te bestellen wat vervolgens vers gemaakt werd en boven werd gebracht. Het (enigszins bewolkte) uitzicht over de haven was een goed begin van de dag.
Snorkelen
Padang Bai staat bekend om goede snorkelplekjes en na mijn snorkeltrip bij Gili Labak wilde ik super graag nog een keer snorkelen. Mama en ik stapte in een bootje van de zwager van Ketut, die ons de hele ochtend en middag mee nam snorkelen.
Nu ik dit zo opschrijf, lijkt het alsof het niet echt was. Ik heb helaas geen onderwaterfoto's kunnen maken, omdat mijn camera daar niet geschikt voor is. Verder was ik druk op zoek naar zeeschildpadden, die ergens hadden moeten zwemmen. Helaas hadden deze zich té goed verstopt. Ik zwom zo ver van onze boot af, dat ik hem bijna niet meer terug kon vinden.
Toen ik weer terug was bij de boot begon het intens hard te regenen en liep de boot vol met water. Deze werd vervolgens leeg geschept met een plastic bakje, waarna we weer door voeren.
De tweede snorkel spot was bij Blue Lagoon Beach, een prachtig plaatje vanuit de boot. Het snorkelen was hier echter iets minder spectaculair omdat het erg diep was. Deze plek schijnt meer geschikt te zijn voor duikers, en hoewel ik toch wel wat pogingen heb gedaan om met die snorkel kopje onder te gaan, kwam ik lang niet zo ver. Ik snorkelde ook nog naar het strand, wat wel roze leek door het koraal.
Na het snorkelen lunchten we bij een warung met local food. Wat overigens áltijd teveel is als je voor twee personen besteld. Hierna was ik toch echt wel heel erg moe. Door het snorkelen, door het vele reizen en door de vele indrukken. Aangezien het nog steeds zo hard regende besloot ik maar wat uurtjes slaap te pakken. Ik dook met zanderige voetjes in bed om pas 3 uur later wakker te worden.
Eten bij Ketut
Gelukkig was alles goed afgelopen in het ziekenhuis en was haar zoontje met wat hechtingen in zijn kin weer redelijk oké. Ketut haalde ons op met 2 grote paraplu's en binnen 5 minuten liepen we naar haar huis.
We maakte kennis met de drie kindjes en de man van Ketut en aten haar zelfgemaakte pizza's en noodle soep. Ketut had veel pizza's gemaakt om te verkopen tijdens oud en nieuw. Dit deed ze voornamelijk voor de lokale bevolking op bestelling voor 25.000 (€1,50). Pizza's zijn bij westerse eettentjes al vaak 70.000 IDR (€4,30) en dit is te duur voor de lokale bevolking.
We praatten veel over haar leven in Padang Bai en haar herinneringen aan haar tijd in Nederland. Ze liet haar trouwfoto's zien, waardoor we een beeld kregen van een traditionele bruiloft. Vlak voordat we weggingen kregen we onze was terug, die Ketut voor ons naar een wasserette had gebracht.
Zondag
Na een ontbijtje van pannenkoeken en ananassap liepen we om 09:30 alweer naar naar buiten met een volle backpack. We namen afscheid van Ketut en kaar 3 kinderen, die ze nog even snel met de scooter had opgehaald.
Ondanks dat ons verblijf in Padang Bai vooral regenachtig was, realiseer ik me dat dit weer een hele bijzondere stop is geweest. Dit schattige plaatsje wordt dan wel voornamelijk gebruikt als doorgangshaven voor andere tropische plekjes, maar Padang Bai is een hele goede uitvalsbasis voor snorkel- of duik tours. Er is geen overdreven gedoe zoals dat op veel zuidelijke kustplaatsen van Bali wél is. Iedereen is hier mega relaxed en vriendelijk en de sfeer die er hangt neem ik de rest van m'n reis met me mee. Daarnaast heeft Ketut nu een plekje in ons hart en zullen we haar nooit vergeten. Wat een bijzondere vrouw, zo krachtig, doorzettend en dat altijd met een lach.
Een driver stond weer klaar om ons voor de drukke oudejaarsfile's op onze volgende bestemming te brengen. Oud en nieuw brachten we door aan het zuidelijke kustplaatsje Canggu, waar ik snel de volgende blog weer over zal schrijven!
Liefs Masja
Waar zijn we gebleven? 3 nachten Surabaya, 4 nachten Yogyakarta, 2 nachten Uluwatu en daar komen de 2 nachten Padang Bai nu bij. Een spontane verandering in onze reisroute, aangezien we in Yogyakarta pas besloten in het zuiden van Bali te blijven wegens tijdgebrek en de hoge taxi kosten naar het noorden.
Padang Bai
Waarom Padang Bai? Vast een plaatsje wat de meeste niet kennen, of alleen kennen als plaats vanwaar je doorreist met de boot naar Lombok of de Gili eilanden. Voor ons niet! Wij bezochten Ketut en haar familie. Mama werkt al heel lang in een bakkerij. Zo heeft ze in Enkhuizen gewerkt, werkt ze nu veel in Hoogkarspel maar ook met regelmaat in de bakkerij in Hem. Die bakkerij was van Laura en Theo, en zij wonen daar nog steeds. Laura en Theo zijn al verschillende keren op Bali geweest.
In Padang Bai hebben zij Ketut leren kennen, toen ze aan het werk was in een restaurant. Na veel contact te hebben gehouden is Ketut ook een aantal keer in Nederland geweest om daar onder andere te werken. Inmiddels heeft Ketut een man en 3 kindjes en een eigen warung aan het strand van Padang Bai, waar zij voornamelijk snorkel- en duiktours verkoopt aan toeristen. Mama en ik brachten een cadeautje van Laura en Theo langs en kregen zo een heel bijzonder en persoonlijk kijkje in haar leven.
Vrijdag
Na onze lange trip vanuit Uluwatu, werden we rond 17:00 in de regen afgezet door onze driver Nyoman bij het bekendste strand van Padang Bai. Ketut herkende ons direct en gaf ons een warm welkom.
Puri Rai
We aten een late lunch bij het restaurant Puri Rai, met uitzicht over het strand. Na al het 'hippe' eten in Yogyakarta en Uluwatu at ik weer eens local food. 'Urab Urab' wat verschillende groenten zijn die ik kokosmelk zijn bereid. Vét lekker.
 |
| 'Urab Urab met tempé' |
Kerti Bungalows
Ketut regelde voor ons een kamer met het allerbeste zeezicht in Kerti Bungalows. Een bungalow complex wat volgens mij al behoorlijk lang bestaat. Dit zag je aan de huisjes zelf, het dekbed met bloemetjes, de tegeltjes aan de muur, het koude water uit de kraan en de stopcontacten die vuurvonkjes afgaven. Niet persé een aanrader dus, maar wel een accommodatie met een fantastisch uitzicht (en maar €9,- per persoon per nacht met een vét lekker ontbijtje).
 |
| 'Uitzicht vanaf ons balkonnetje' |
's Avonds verkenden mama en ik het dorpje Padang Bai en zo kwamen we er achter dat er nog maar heel weinig was. Op de mega vriendelijke en geïnteresseerde locals na, waren er maar een paar restaurantjes en toeristen. We stapte naar binnen bij Omang Omang, waar de stoelen nog stonden uit te druppelen van al de regen die er was gevallen. Hier sloeg ik mijn laptop maar weer eens open om keihard te bloggen. Met een biertje ernaast uiteraard.
Ook luisterde we de top 2000 via mijn slechte internet verbinding en een bluetooth speaker, om zo toch nog een beetje in de oudejaarssfeer te komen.
 |
| 'Bloggen alsof het m'n baan is' |
Zaterdag
De wekker stond om 9 uur om te ontbijten. Ik stapte de kamer uit om beneden het ontbijtje te bestellen wat vervolgens vers gemaakt werd en boven werd gebracht. Het (enigszins bewolkte) uitzicht over de haven was een goed begin van de dag.
Snorkelen
Padang Bai staat bekend om goede snorkelplekjes en na mijn snorkeltrip bij Gili Labak wilde ik super graag nog een keer snorkelen. Mama en ik stapte in een bootje van de zwager van Ketut, die ons de hele ochtend en middag mee nam snorkelen.
 |
| 'Ketut met haar zoontje' |
Na 20 minuten varen in ons schattige bootje stopte we bij de eerste snorkel spot waarvan ik de naam niet meer weet. Mama vond snorkelen toch nog iets te spannend, en zo sprong ik in m'n eentje in de regen het water in. MENSEN WAT PRACHTIG. Wat een ongelofelijk mooie onderwaterwereld. Wéér had ik het gevoel dat ik in de film Finding Nemo zwom. Zo onwerkelijk. Ik zag dit keer veel meer verschillende vissen dan bij Gili Labak. Ik zag de vis 'Gill' uit Nemo, lichtgevende visjes, hele grote lange vissen met dunne staarten (heeft een vis eigenlijk een staart?), ik zag fel roze en blauw koraal en nog veel meer tropische vissen.
Nu ik dit zo opschrijf, lijkt het alsof het niet echt was. Ik heb helaas geen onderwaterfoto's kunnen maken, omdat mijn camera daar niet geschikt voor is. Verder was ik druk op zoek naar zeeschildpadden, die ergens hadden moeten zwemmen. Helaas hadden deze zich té goed verstopt. Ik zwom zo ver van onze boot af, dat ik hem bijna niet meer terug kon vinden.
Toen ik weer terug was bij de boot begon het intens hard te regenen en liep de boot vol met water. Deze werd vervolgens leeg geschept met een plastic bakje, waarna we weer door voeren.
De tweede snorkel spot was bij Blue Lagoon Beach, een prachtig plaatje vanuit de boot. Het snorkelen was hier echter iets minder spectaculair omdat het erg diep was. Deze plek schijnt meer geschikt te zijn voor duikers, en hoewel ik toch wel wat pogingen heb gedaan om met die snorkel kopje onder te gaan, kwam ik lang niet zo ver. Ik snorkelde ook nog naar het strand, wat wel roze leek door het koraal.
Na het snorkelen lunchten we bij een warung met local food. Wat overigens áltijd teveel is als je voor twee personen besteld. Hierna was ik toch echt wel heel erg moe. Door het snorkelen, door het vele reizen en door de vele indrukken. Aangezien het nog steeds zo hard regende besloot ik maar wat uurtjes slaap te pakken. Ik dook met zanderige voetjes in bed om pas 3 uur later wakker te worden.
 |
| 'ZOVEEL REGEN' |
 |
| 'Even duiken' |
 |
| 'Heel moeilijk kijken en uitgeput zijn' |
Warung Alola
We spraken om 19:00 af voor onze accommodatie waar Ketut ons zou ophalen. Ze had ons namelijk uitgenodigd bij haar thuis, waar ze voor ons zou gaan koken. Om 19:00 kregen we een berichtje dat ze net terug was met haar zoontje vanuit het ziekenhuis, die een ongelukje had gehad op het strand. 19:00 werd dus 20:00, waardoor we eerst een bintang dronken bij Warung Alola, in hetzelfde straatje als Omang Omang.
Eten bij Ketut
Gelukkig was alles goed afgelopen in het ziekenhuis en was haar zoontje met wat hechtingen in zijn kin weer redelijk oké. Ketut haalde ons op met 2 grote paraplu's en binnen 5 minuten liepen we naar haar huis.
We maakte kennis met de drie kindjes en de man van Ketut en aten haar zelfgemaakte pizza's en noodle soep. Ketut had veel pizza's gemaakt om te verkopen tijdens oud en nieuw. Dit deed ze voornamelijk voor de lokale bevolking op bestelling voor 25.000 (€1,50). Pizza's zijn bij westerse eettentjes al vaak 70.000 IDR (€4,30) en dit is te duur voor de lokale bevolking.
We praatten veel over haar leven in Padang Bai en haar herinneringen aan haar tijd in Nederland. Ze liet haar trouwfoto's zien, waardoor we een beeld kregen van een traditionele bruiloft. Vlak voordat we weggingen kregen we onze was terug, die Ketut voor ons naar een wasserette had gebracht.
 |
| 'Pizza met ananas. Viel niet tegen' |
Een avond vol met indrukken. Bijzondere indrukken. Ik realiseerde me ook door de verhalen van Ketut, dat het 'local leven' wel veel harde kanten heeft. Dat wij als westerse mensen, geboren in Nederland, elke dag heel veel geluk met ons meedragen. Over het algemeen klagen we veel en snel in Nederland, zijn we snel gestrest en zoeken we naar het perfecte leven. In Indonesië heb ik zóveel lieve, dankbare, vriendelijke en positieve mensen ontmoet. Iets waar we nog veel van kunnen leren.
Zondag
Na een ontbijtje van pannenkoeken en ananassap liepen we om 09:30 alweer naar naar buiten met een volle backpack. We namen afscheid van Ketut en kaar 3 kinderen, die ze nog even snel met de scooter had opgehaald.
Ondanks dat ons verblijf in Padang Bai vooral regenachtig was, realiseer ik me dat dit weer een hele bijzondere stop is geweest. Dit schattige plaatsje wordt dan wel voornamelijk gebruikt als doorgangshaven voor andere tropische plekjes, maar Padang Bai is een hele goede uitvalsbasis voor snorkel- of duik tours. Er is geen overdreven gedoe zoals dat op veel zuidelijke kustplaatsen van Bali wél is. Iedereen is hier mega relaxed en vriendelijk en de sfeer die er hangt neem ik de rest van m'n reis met me mee. Daarnaast heeft Ketut nu een plekje in ons hart en zullen we haar nooit vergeten. Wat een bijzondere vrouw, zo krachtig, doorzettend en dat altijd met een lach.
 |
| 'Twee grote witte Nederlanders tussen Ketut en haar kindjes' |
Liefs Masja
 |
| 'Goede leeftijd om te beginnen met scooter rijden' |
Reacties
Een reactie posten